II. Obszar Dryfów.
Postanowiłem, że początkowo samodzielnie rozeznam się w tym obszarze, żeby dowiedzieć się z jakich energii został stworzony i na czym mniej więcej polega egzystencja w tym miejscu.
Szybko udało mi się stworzyć ciało, które pozwalało mi sprawie doświadczać tamtego obszaru i konkretnego miejsca w nim, w którym w tamtym momencie przebywałem. Połączyłem tamto ciało z moim ciałem astralnym, pobrałem pewne zasoby chmury myślowej powstałej na skutek braku odpowiedniej kontroli swoich myśli przez istoty zamieszkujące to miejsce, co pozwoliło w szybki i zautomatyzowany sposób poznać ich język, mentalność i sposób życia, a następnie pełen ekscytacji rozpocząłem eksplorację.
Dla Waszego lepszego wyobrażenia sobie tego miejsca napiszę, że struktura tego obszaru przypominała w pewnym sensie fizyczność, jednak cała materia, która go wypełniała przypominała naelektryzowaną, zbitą watę, zamiast twardej materii jakaś znamy z naszej fizyczności, jak kamienie, ziemia, drewno czy ludzkie ciało. Dryfy z nazwy tego obszaru wzięła się z dosyć specyficznych i nietypowych przemieszczeń energii tworzących ten obszar, które zamiast pulsować lub drgać, jak zazwyczaj to wygląda w większości obszarów, tutaj przemieszczają się nakładając się na siebie i tworząc skupiska energii, które z czasem dokonują procesu mikro-eksplozji, tworząc energetyczny budulec dla ciał astralnych istot, które zamieszkują ten obszar. W naszym obszarze fizycznym, nie istnieją tego typu skupiska energii, którymi „odżywiają się” nasze ciała astralne, dlatego te muszą udawać się do obszaru Lim, w którym absorbują potrzebne dla nich energie.
Po kilkugodzinnym spacerze po dolinach planety umiejscowionej w tym obszarze stanąłem na otwartym pagórku, po czym zacząłem wpatrywać się w delikatne iskry, przypominające trochę czerwono-pomarańczową zorzę polarną, powstające w stykach, w których ścierały się różne fronty atmosferyczne. Zahipnotyzowany pięknem tego zjawiska stałem w bezruchu dłuższą chwilę, gdy nagle ktoś poklepał mnie po plecach. Odwróciłem się i zobaczyłem młodego mieszkańca tamtej planety.
Chłopiec: co ciekawego tam widzisz?
Wskazałem palcem na zjawisko, któremu się przyglądałem i powiedziałem:
Ja: w miejscu, z którego pochodzę tego typu zjawiska nie występują w taki sposób i sam widok tego, co tu macie zapiera mi dech.
Chłopiec: – dopytując ze zdziwieniem – ale co konkretnie tam widzisz?
Ja: mam na myśli te czerwone i pomarańczowe plamy na niebie.
Chłopiec: – ja, ani inni mieszkańcy tej planety nie widzimy tego o czym mówisz, ale przybywają do nas czasami istoty z innych obszarów, które dostrzegają te energie. Nie jesteś więc stąd. Jeżeli masz ochotę to zabiorę cię do osób, które pewnie będą miały ci do powiedzenia coś ciekawego.
Udaliśmy się do miejsca, w którym odbywało się coś na kształt koncertu wolnej, przyjemnej, relaksującej muzyki. Tam, grupa istot stała na okrągłej scenie, grając na egzotycznych dla mnie instrumentach, a wokół nich, na miękkiej „trawie” siedziało w grupach kilkaset istot, rozmawiając przy tym, śmiejąc się i spożywając jakieś posiłki. Kawałek dalej znajdował się sporej wielkości kompleks pionowo ustawionych, wysokich na około 10 metrów, szerokich na około 20 centymetrów i oddalonych od siebie o około 5 metrów okręgów. Było ich kilkanaście, a ich wnętrza tworzyły energetyczne błony, każda w innym kolorze.
Chłopic zaprowadził mnie do istot, które stały w pobliżu wejścia do „tunelu” tworzonego przez ciąg okręgów, po czym przedstawił mnie jako przybysza z innego obszaru. Stojące tam istoty spojrzały na mnie z życzliwością. Jedna z nich powiedziała, że posiadam odpowiednie umiejętności, żeby przejść z nimi przez kręgi i znaleźć się w miejscu, w którym ćwiczą pracę ze specyficznymi energiami, które w dużym nagromadzeniu występują w pewnych warstwach ich obszaru. Dostałem propozycję tego, żeby pójść tam z nimi i instrukcję, że zadaniem tych kręgów jest odpowiednie przefazowanie mojego ciała astralnegoCiało astralne - zgodnie z semantyką religii zachodnich ciało astralne można nazwać duszą, samoświadomej istoty. Ciało astralne jest skupiskiem różnego spektrum energii należących do jednej samoświadomej istoty, tworząc jej pełną jaź... w ten sposób, abym mógł przebywać w obszarze, do którego mamy się udać.
Przechodząc przez pierwszy krąg sparaliżowała mnie wypełniająca go energia. Poczułem, że narasta we mnie poczucie niepewności i strachu, w czego efekcie chciałem opuścić to miejsce. W pewnym momencie strach był tak silny, że odbierał mi jasność oceny sytuacji i dotyczył jakby pierwotnych instynktów. Ktoś z grupki istot krzyknął do mnie: – nie poddawaj się i zwalcz to. Energie wywołujące we mnie odczucie strachu wciąż narastały i kumulowały się. Postanowiłem, że zmierzę się z nimi. Podjąłem próbę osiągnięcia stanu bardzo lekkiego relaksu, który po chwili udało mi się osiągnąć. Rozejrzałem się wtedy po okolicy i uświadomiłem sobie, że nie dzieje się nic, czego musiałbym się obawiać. W moim umyśle cały czas miałem wiedzę pochodzącą od mojego MTJ-aMoja Totalna Jaźń - samoświadoma istota, posiadająca wiedzę i doświadczenia swoich przeszłych oraz przyszłych wcieleń fizycznych. Jest niezależnym bytem, który z własnej woli zaczął doświadczać kolejnych wcieleń fizycznych, np. na Zi... More, która dawała mi spokój w kwestii tego, że moje ciało astralneCiało astralne - zgodnie z semantyką religii zachodnich ciało astralne można nazwać duszą, samoświadomej istoty. Ciało astralne jest skupiskiem różnego spektrum energii należących do jednej samoświadomej istoty, tworząc jej pełną jaź... jest niezniszczalne, a najgorsze co może się w tym momencie wydarzyć poza iluzorycznym odczuwaniem bólu, to powrót do mojego ciała fizycznego. Zamknąłem się na przyjmowanie nowych dawek tej energii i zacząłem w szybkim tempie wypromieniowywać wcześniej te, które pobrałem wcześniej. Po kilku minutach byłem odporny na działanie tego kręgu, wcześniej trzymające mnie więzy puściły, a ja zrobiłem krok do przodu. Wróciłem do grupki istot i dowiedziałem się od nich, że właśnie o to chodzi – żeby w odpowiedni sposób poradzić sobie z energiami kręgów, a jako, że pochodzę z obszaru (miały na myśli fizyczność), w którym stosunkowo często doświadczamy różnych energii, które zawarte są w kręgach, to powinienem szybko przejść energetyczne przefazowanie fundowane przez kręgi.
Ponownie zrobiłem krok, aby wejść w pierwszy krąg, ale on już działał na mnie w tak lekkim stopniu, że bez problemu zrobiłem krok do przodu i kilka następnych, aby stanąć przed drugim kręgiem. Wszedłem w niego, a jego energie wprawiły mnie w stan głębokiego relaksu połączonego z odczuciem głębokiej miłości. Czułem się w tym miejscu tak błogo, że nie chciałem go opuścić. Czułem, że w tamtym momencie mam wszystko czego potrzebuję. Po mniej więcej kilku minutach ocknąłem się z transu i postanowiłem, że muszę wrócić do postawionego przede mną zadania. Spróbowałem wypromieniować energie okręgu, które przyjęło moje ciało astralneCiało astralne - zgodnie z semantyką religii zachodnich ciało astralne można nazwać duszą, samoświadomej istoty. Ciało astralne jest skupiskiem różnego spektrum energii należących do jednej samoświadomej istoty, tworząc jej pełną jaź..., ale nie było to możliwe, ponieważ przyjmowałem je w o wiele szybszym tempie niż byłem w stanie z siebie usunąć. Wpadłem na pomysł, żeby odpowiednio zrównoważyć to co odczuwam i skupiłem się na wizualizacji negatywnych emocji – m.in. nienawiści. Wizualizowałem je w mojej jaźni przez chwilę i to jak się nim poddaję, co sprawiło, że zamknąłem się na przyjmowanie energii odczuwanej jako miłość i mogłem skupić się na wypromieniowaniu tego, co pochłonąłem. Po kilkunastu minutach czułem, że jestem uodporniony na tą energię i zrobiłem krok do przodu przechodząc na drugą stronę kręgu. Dla pewności, czując radość, wróciłem do pierwszego kręgu, co wywołało śmiech istot, które mi się przyglądały. Pierwszy krąg ponownie na mnie nie oddziaływał, drugi tak samo.
Ustawiłem się przed trzecim kręgiem, który pokonałem bez najmniejszego trudu, tak samo jak kilka kolejnych. Jako podróżnik nabyłem wcześniej w pełny sposób umiejętności radzenia sobie z różnymi energiami – które akurat wypełniały te kręgi – więc nie stanowiły one dla mnie żadnego kłopotu. Usłyszałem przechodząc przez nie, że mieszkańcy mojego obszaru (fizyczności) i mojego miejsca (mieli na myśli planetę) zazwyczaj w przeciwieństwie do mnie, dobrze sobie radzą z dwoma pierwszymi, natomiast problem mają z kolejnymi kręgami.
Stojąc przed mniej więcej ósmym kręgiem wziąłem głęboki oddech, po czym zrobiłem krok do przodu i jedyne co za nim zobaczyłem to biała pustka. Nie było tam zupełnie nic, poza neutralną bielą. Krąg nie oddziaływał na mnie w najmniejszy sposób. Zrobiłem kilka kroków w jego głąb, dla pewności, ale szybko się wycofałem potwierdzając to, że coś jest nie tak.
Wycofałem się i podszedłem do grupki istot, która mi dopingowała. Jeden z nich zaprezentował mi jak ten krąg powinien zadziałać – przeszedł więc bez trudu przez wszystkie, które do niego prowadziły, a następnie przez ten problematyczny dla mnie, jednak nie trafił do białej pustki, a po prostu znalazł się po drugiej jego stronie, tak, jak było w moim przypadku i wcześniejszych kręgach.
Jedna z istot zwróciła mi wtedy uwagę, że w moich umiejętnościach dostrajania brakuje jednego drobnego elementu i poprosił, żebym odwiedził ich ponownie, gdy tylko go nabędę.
Nie za bardzo wiedziałem co mam wtedy zrobić, ponieważ do tej pory większość umiejętności po prostu pojawiała się u mnie samoistnie, a ja samodzielnie i trochę po omacku je rozwijałem.
Moje podejście do postrzegania i rozwijania umiejętności, zarówno nowych jak i tych, których przynajmniej podstawy już opanowałem przyniósł regres, który zdarzył się kilka tygodni później.
III. Wyczuwanie nadchodzącej zmiany.
Okres przed nadejściem regresu był dla mnie mocno wyczuwalny. Czułem lekkie zmęczenie podróżami – gdy do tej pory nigdy nie brakowało mi zapału. Zacząłem mieć wiele różnych obaw związanych z autentycznością stanu OOBE – mimo, że jako bardzo młody podróżnik dokonywałem wielu eksperymentów, które potwierdzały mi informacje o stanie OOBE.
Zacząłem też szukać odpowiedzi na podstawowe pytania egzystencjonalne, które zadają sobie podróżnicy mający już jakieś doświadczenie. Jednym z tego typu pytań jest: – czy dam radę przejść przez całą drabinę rozwojową, gdzie pierwszym szczeblem jest dotarcie do MTJ-aMoja Totalna Jaźń - samoświadoma istota, posiadająca wiedzę i doświadczenia swoich przeszłych oraz przyszłych wcieleń fizycznych. Jest niezależnym bytem, który z własnej woli zaczął doświadczać kolejnych wcieleń fizycznych, np. na Zi... More i zjednanie się z nim po śmierci fizycznej – gdzie już samo to jest bardzo skomplikowane jeżeli chcemy świadomie przejść przez cały ten proces.
Moja przyjaciółka Lupe, wymyśliła kiedyś test filozoficzno-myślowy, który w połączeniu z kilkoma innymi informacjami związanymi ze stanem, który przeżywają podróżnicy stojący o krok od regresu może potwierdzić to, że czeka ich regres. Test nazwała „Testem Cyphera”. Cypher to postać z filmu pt. Matrix, która to w pewnym momencie, po uwolnieniu się i poznaniu pradwy z filmowego uniwersum dotyczącej tego, że ludzie i ich umysły są kontrolowani przez inteligentne maszyny, wolał ją odrzucić i dla własnego komfortu ponownie zanurzyć się w sztucznym świecie, żeby nie musieć mierzyć się z trudami, jakie niesie ze sobą życie w prawdziwym, mało przyjaznym świecie.
W tym teście podróżnik, który jest świadomy wielu zjawisk związanych z podróżami i astralem, i który jednocześnie latami układa sobie w głowie puzzlową rozsypankę musi sobie zadać pytanie: czy chciałby z całej tej wiedzy zrezygnować, żeby prowadzić nieświadome i być może przez to bardziej komfortowe życie w fizyczności. Umysł podróżnika działa w ten sposób, że samo to pytanie wydaje się śmieszne i jedyną odpowiedź, którą pewnie każdy miałby ochotę wykrzyczeć to: nie! – inaczej jest jednak w momencie, gdy doświadczamy regresu. Wtedy podświadomie czujemy niepokój związany z astralem, który chcemy złagodzić ucieczką od podróży.
Regresu w żaden sposób nie jesteśmy w stanie przesunąć, ani ominąć. O tym, że on następuje decyduje albo nasz MTJMoja Totalna Jaźń - samoświadoma istota, posiadająca wiedzę i doświadczenia swoich przeszłych oraz przyszłych wcieleń fizycznych. Jest niezależnym bytem, który z własnej woli zaczął doświadczać kolejnych wcieleń fizycznych, np. na Zi... More, albo elementy podświadomości naszego ciała astralnegoCiało astralne - zgodnie z semantyką religii zachodnich ciało astralne można nazwać duszą, samoświadomej istoty. Ciało astralne jest skupiskiem różnego spektrum energii należących do jednej samoświadomej istoty, tworząc jej pełną jaź..., na które nie mamy wpływu.
V. Ponowne odwiedziny Obszaru Dryfów.
Poznane od nowa i w szerszym stopniu umiejętności pozwoliły mi z łatwością dostroić się do Obszaru Dryfów. Tym razem sam obszar wyglądał dla mnie ciut inaczej – dostrzegałem znacznie więcej różnych form energii, z którymi pierwszy raz mogłem wchodzić w różne interakcje. Dotarłem ponownie do miejsca, w którym były energetyczne kręgi. Dla mnie czas przesunął się o kilka miesięcy, natomiast w tym obszarze minęło nie więcej niż kilka minut. Grupka wcześniej poznanych istot była w trakcie przechodzenia prze kręgi, gdy jeden z nich krzyknął do mnie:
– szybko wróciłeś! jesteś gotowy?
Odpowiedziałem mu, że jestem, po czym bez trudu dotarłem do wcześniej problematycznego dla mnie kręgu, uśmiechnąłem się i zrobiłem krok do przodu, żeby do niego wejść. Okazało się, że zawarte w nim energie bardzo szybko zmieniały swoje częstotliwości, ale tym razem szybie dostrojenia nie były dla mnie problemem. Wprawiałem moje ciało astralneCiało astralne - zgodnie z semantyką religii zachodnich ciało astralne można nazwać duszą, samoświadomej istoty. Ciało astralne jest skupiskiem różnego spektrum energii należących do jednej samoświadomej istoty, tworząc jej pełną jaź... w zmienne częstotliwości kręgu, tak, aby być w ciągłym dostrojeniu do niego, a po kilku minutach zrobiłem kolejny krok, wychodząc z jego pola. Udało mi się to bez trudu. Kolejne kręgi też nie stanowiły dla mnie dużego wyzwania.
Po przekroczeniu ostatniego, przeniosłem się do miejsca oddalonego o kilka metrów od krawędzi stromego klifu o którego zbocze rozbijały się fale morskie. Około trzydziestu istot, w tym te, które przekraczały ze mną bramy kręgów. Zostałem z serdecznością zaproszony do tego, abym usiadł z nimi. Istoty dyskutowały na temat krążących nad niebie energii, próbując ustalić skąd wzięły się nowe energie, których wcześniej nie dostrzegali, oraz w jaki sposób i do czego mogą je wykorzystać. Rzucali różnymi pomysłami, po czym zapytali mnie. Przed regresem nie powiedziałbym im nic, czego sami nie wiedzieli, natomiast to doświadczenie dało mi dodatkową wiedzę, która okazała się dla nich dosyć cenna, więc tym chętniej, ze szczegółami im o wszystkim opowiedziałem. Po powrocie do ciała zastanawiałem się czy na tej znajomości więcej zyskali oni, czy ja, jednak z obecnej perspektywy myślę, że przez to, że doświadczyłem sytuacji z kręgami w połączeniu z późniejszym regresem, to ja zyskałem o wiele więcej.
Te zagadnienie regresów, przypomina bardzo ćwiczenia z zakresu „powrotów do podstaw „, które mój mistrz Kung-fu miał zwyczaj prowadzić.
Mylisz chopie OOBE z reinkarnacja.Tok myslenia Twojego jest ok .Ale nie uwazam zebyś był w astralu .Wiedze masz ale mylisz sie w niektórych sprawach to kupy sie nie trzyma.
ps:btw nie odpsuje na maile tak jak Ty nie pokazujesz twarzy maila podaje bo wymagane do publikacj.pozdrwiam
Witaj No name, dziękuję Ci za Twój komentarz i właściwie jedyne co mogę odpisać, to, że pozdrawiam 🙂
Naprawdę dobry artykuł. Co prawda ja jeszcze nie jestem podróżnikiem ale myślę, że gdy będzie mnie dotyczyło zjawisko, które opisałeś będe miał większy spokój ducha z tym co mnie spotyka.
Witaj Vax,
artykuł napisałem między innymi dlatego, że problem związany z regresami (które mogą mieć różne efekty i objawy) dotyczy bardzo dużej ilości podróżników i niestety wielu z nich nie jest świadoma czego doświadcza i w jaki sposób można się uporać z tym problemem, tkwiąc czasami latami w stanie rozwojowego letargu.
Pozdrawiam!
Ciekawostka.
Pytałem niedawno innego podróżnika z, jak twierdzi, kilkudziesięcioletnim stażem o permanentny strach, o którym wspominałeś u Janusza. Poniżej cytat.
Do you feel fear during astral projections?
If yes, what it is like?
No fear during AP. Nowadays, I allow my self to feel only a mild excitement. Fear and other extreme emotions will only end your AP early.
Sam nie umiem astralować, jednak lubię słuchać innych w internetach.
Cześć,
ja bym uzupełnił trochę słowa Twojego kolegi. W późniejszych etapach podróży/rozwoju podróżnika ekstremalne emocje nadal występują, bo ich źródłem są zewnętrzne energie, a nie my sami, z tym, że uczymy się z czasem wyłączać je pstryknięciem palców i ile mamy na to ochotę i nie stanowią wtedy najczęściej żadnego problemu.
Pozdrawiam!
Hej. Świetny artykuł, rozjaśnił mi bardzo wiele w tym co spotkało mnie 2 lata temu. Naprawdę doceniam to co robisz dla latających podróżników jako jeden z niewielu lub jedyny w Polsce. Pzdr. Raven.
Witaj Raven,
dobrze wiedzieć, że to co robię okazuje się dla innych pomocne.
Pozdrawiam! 🙂
Cześć Mateusz. Z całego serca dziękuję Ci za ten artykuł. Dla mnie osobiście to najważniejszy artykuł na Twojej stronie. Jestem w trakcie drugiego regresu. Trwa on u mnie już prawie pół roku i z bezsilności doprowadza mnie do mieszanki depresji i rozpaczy. Dzięki Tobie i temu artykułowi wiem już, że regresy występują też u innych podróżników i nie jestem z tym osamotniony. Niskie ukłony za wskazówkę jak sobie z nim poradzić, czyli: po prostu nauczyć się od nowa i na inny sposób umiejętności, które straciliśmy. Tak proste, a tak trudne żeby na to wpaść bez pomocnej dłoni. Artykuł przeczytałem co… Czytaj więcej »
Cześć Mateusz, dziękuje bardzo serdecznie, że mimo wielu z pewnością obowiązków rodzinnych i zawodowych znów znalazłeś czas dla nas, dzieląc się tak ważną dla świata wiedzą i doświadczeniem. Chapeau bas! Mam pytanie: jak mylisz, czy istnieje tutaj pewna analogia do świata fizycznego? W moim życiu fizycznym dokonał się pewien radykalny regres umiejętności, związany z moim byłym zawodem, zmuszający mnie do podjęcia kolejnej intensywnej edukacji i pójścia dalej zupełnie inną drogą, która wszakże bardzo mocno związana była z psychologicznym zrozumieniem owej blokady. Twój artykuł mocno mi uświadomił, że być może i w fizycznym świecie działają nieraz podobnie mechanizmy inicjujące nowy, głębszy… Czytaj więcej »
Livy, warsztaty, książka…
Mateusz, nawet jeśli strona ożywa raz na pół roku, to można powiedzieć, że rozwój jest „skokowy”. Pozdrawiam i dziękuję za kolejny artykuł, do którego czytania się właśnie zabieram,
Witaj Zbyszku,
skokowy, a jako, że artykuły pojawiają się raz na pół roku, to można powiedzieć nawet o pewnej systematyczności 🙂
Pozdrawiam!
Dziękuję bardzo, że znalazłeś trochę czasu i przesłałeś nowe informacje. Jestem pełna podziwu… praca, rodzina, obowiązki i jeszcze zechciałeś o nas pamiętać. Wdzięczna jestem bardzo.
Witaj ToJa,
nie ma za co dziękować. Biję się w pierś, że minęło tak dużo czasu od poprzedniego artykułu.
Pozdrawiam!
Witaj.Napisz coś na temat oddychania w czasie medytacji.Wwiększąści z nas przydała by się taka wiedza.
Wspomniałeś o deficycie energi ciała astralnego,jak w takim razie je wzmocnić.